Tag Archives: gielda bronisze ceny warzyw i owocow
PRAKTYCZNY SUKCES
Gdy pod koniec 1608 r. szlifierze szkła we Flandrii wynaleźli prymitywną lunetę i próbowali ją sprzedać Republice Weneckiej, Galileusz w bardzo krótkim czasie zbudował przyrząd znacznie doskonalszy, bo powiększający dziesięć razy, a więc był to już prawdziwy teleskop. Umiał dbać o reklamę, więc spowodował, że cały senat wenecki wdrapał się na szczyt wieży, aby przekonać się o zaletach jego wynalazku. Za pomocą tego przyrządu ze szczytu kampanili można było nie tylko dostrzec okręt wyłaniający się zza horyzontu oddalonego o 35 kilometrów, ale również zidentyfikować go o dwie godziny wcześniej, nim się go rozpozna nie uzbrojonym okiem. Nie trzeba przekonywać, jak duże miało to znaczenie, zarówno handlowe, jak i obronne.Po tym praktycznym sukcesie Galileusz postanowił wykorzystać swój wynalazek do celów naukowych. Zwiększył więc siłę powiększającą swego teleskopu (1:30) i skierował go na niebo. W taki sposób zapoczątkował przełom w astronomii. To mu pozwoliło na dokonanie wielu odkryć astronomicznych, jak: nowe planety, opublikowanie pierwszej mapy księżyca i inne. „Nowina była sensacyjna. Przyniosła Galileuszowi renomę większą niż sukces odniesiony wśród kupców. A jednak nie wszędzie przyjęto ją życzliwie, gdyż to, co Galileusz zobaczył i co ogłaszał każdemu, kto tylko chciał słuchać, znaczyło, że niebo Ptolemeusza się zawaliło. Wielka hipoteza Kopernika okazywała się trafna, co pozostało teraz ujawnione i ogłoszone. I jak mnóstwo o wiele nowszych odkryć naukowych nie odpowiadało to przesądom ówczesnego establishmentu. Zdaniem Galileusza pozostawało mu tylko okazać, że Kopernik ma rację, a każdy będzie słuchał. Był to jego pierwszy błąd, błąd stale popełniany przez uczonych naiwnie oceniających motywy kierujące ludźmi” (J. Bronowski, 1988, s. 202).
PEWNE CECHY OSOBOWOŚCI
Istnieją pewne cechy osobowości, które niezależnie od wysokiego potencjału intelektualnego oraz gruntownego wykształcenia są przeszkodą w twórczości naukowej. Przykładem może być kontrowersyjna osobowość C. Burta (1883-1971), angielskiego psychologa, specjalisty w zakresie zdolności umysłowych. Wokół tej osobowości rozgorzał spór (zob. H.J. Eysenck, 1980; N. Hawkes 1979; L.S. Hearnshaw 1979), kiedy zostało udowodnione fałszowanie, to jest naciąganie danych empirycznych. Wszyscy autorzy piszący o Burcie podkreślają jego wysoki potencjał intelektualny. Opanował on wiele języków europejskich, a więc był poliglotą; wyróżniał się zdolnościami matematycznymi i literackimi. „Ten intelektualny gigant stał jednak na glinianych nogach” mówi H. Eysenck. Przyczyną fal- syfikowania faktów naukowych przez C. Burta były prawdopodobnie defekty w sferze osobowościowej; chęć górowania na innymi za wszelką cenę. L.S. Hearnshaw pisze, że „przeżerała” go zawiść o osiągnięcia twórcze rywali, był zaabsorbowany zwalczaniem wszystkich, którzy mieli sukcesy, albo mogli je mieć, czyli zdolnych współpracowników, jak również dobrze zapowiadających się studentów, wobec których stosował niewybredne sposoby walki, podczas gdy do osób słabych odnosił się taktownie.
Loading ...
